Κερδίζει τις εντυπώσεις - Κίτσεν .
Ο Αμερικανός γκαρντ δείχνει ότι μπορεί να αποτελέσει το μεγαλύτερο underdog στο ροτέησιον του Αργύρη Πεδουλάκη, μιας και η φύση του παιχνιδιού της ομάδας τον βοηθά σημαντικά να αναδείξει τα δυνατά κομμάτια του αγωνιστικού του στυλ..
Η προετοιμασία των πρασίνων κυλάει κανονικά. Σας είχαμε προετοιμάσει για το τι να περιμένετε φέτος αγωνιστικά από τον Παναθηναϊκό και νομίζω οι πρώτες εικόνες είναι ενδεικτικές. Ας εστιάσουμε λίγο στη παρουσία μέχρι στιγμής του Ντέργουιν Κίτσεν, ο οποίος έχει κλέψει τις εντυπώσεις.
Scouting report για τον παίκτη έχουμε
κάνει (http://hoopfellas.blogspot.gr/2012/08/scouting-report.html) πριν πατήσει Ελλάδα και μπορείτε να το (ξανά-) ανοίξετε για να δείτε περί
τίνος συζητούσαμε. Πάμε να κάνουμε κάποια σχόλια τα οποία στην ουσία αποτελούν
απαντήσεις στα πολλά ερωτήματα των φίλων του Παναθηναϊκού, ώστε να μπορούν να
αξιολογήσουν καλύτερα (και να έχουν μια πιο καθαρή εικόνα) για τον γκαρντ της ομάδας
τους.
-Το αμυντικογενές προφίλ των πρασίνων ευνοεί σκληροτράχηλα
γκαρντ όπως ο Κίτσεν. Ο Αμερικανός με το εξαιρετικό σωματότυπο, μπορεί να
μαρκάρει παντός ύψους γκαρντ, είναι πολύ προσηλωμένος σε αυτό και έτσι μπορεί
να κερδίσει τα παραπάνω λεπτά από έναν προπονητή που θα ζητήσει την μια «παραπάνω
άμυνα» παρά το «έξτρα σουτ» από τους παίκτες του πάγκου του.
-Είναι μεγάλο πλεονέκτημα
να έχεις στη σύνθεση σου έναν γκαρντ που μπορεί να κατεβάσει 5-6
ριμπάουντς κάθε βράδυ. Όσα είχε ο καλύτερος ριμπάουντερ της ομάδας τα τελευταία
χρόνια. Στο report
είχαμε εστιάσει στα καταπληκτικά χέρια του παίκτη και την ικανότητα του στο
κομμάτι αυτό, η οποία σε συνδυασμό με τον εν γένει ρόλο που εμφανίζει και στις δύο
πλευρές του γηπέδου, μας οδηγούν σε ένα guard-quarterback ,
από αυτούς που λατρεύουμε και κάνουν θραύση στο σύγχρονο Ευρωπαϊκό μπάσκετ
υπογράφοντας καλά συμβόλαια.
-Ο τρόπος που έχει προσεγγίσει το ρόλο του στην επίθεση του
Παναθηναϊκού αποτελεί σπουδαία επιτυχία για το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού
αλλά και για τον ίδιο. Τον είχαμε χαρακτηρίσει “ball mover” και όχι “scorer” γιατί αυτό είναι. Μπαίνει στο γήπεδο για να παίξει το
μπάσκετ του. Απλός, λιτός και απέριττος στις ενέργειες του. Διαλέγει πολύ προσεκτικά του σουτ του, γι’αυτό
και προσπαθεί να σκοράρει πάντα κάτω υπό καλές προϋποθέσεις. Σωστό shot selection.. Πάντα μας άρεσαν
τέτοια γκαρντ. Κοιτάζει πρώτα να αποτελέσει γρανάζι της εύρυθμης επιθετικής
λειτουργίας και όταν νιώσει ότι πρέπει να πάει στο καλάθι , διαβάζει, πάει στα «σημεία»
του, πατάει και παράγει ένα καλό σουτ. Δεν είναι εύκολο. Απαιτεί καθαρό μυαλό,
πειθαρχία και σωστή σκέψη. Βγαίνει μόνο μέσα από πολύ δουλειά στην προπόνηση.
Crucial point:
Αυτός ακριβώς ο ρόλος στην πράσινη επίθεση –και εδώ είναι το δύσκολο κομμάτι-
κάνει τον Κίτσεν να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί γιατί υπάρχει και η άλλη
πλευρά του νομίσματος. Είναι αξιόλογος από τα 5.5-6 μέτρα, όχι σουτέρ. Θα
έρθουν και οι κακές βραδιές, όπου ο αντίπαλος θα
τζογάρει στο σουτ του. Και ξέρετε 2-3 άστοχα ελεύθερα σουτ είναι ικανά να σου χαλάσουν το μυαλό και να επηρεάσουν το performance του παίκτη και στις δύο μεριές του παρκέ. Σχολιάστηκε –δικαιολογημένα- λοιπόν το ότι πρέπει να είναι πιο επιθετικός. Εμείς θα πούμε ότι μεταξύ καθαρού μυαλού, σωστών επιλογών και διστακτικότητας υπάρχει μια λεπτή γραμμή. Εκεί πρέπει να δουλέψει το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού ώστε το επιθετικό attitude του Κίτσεν να μη γυρίσει μπούμερανγκ και γίνει πλεονέκτημα του αντιπάλου στην άμυνα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στο παγκόσμιο μπάσκετ. Άλλοι το χειρίστηκαν σωστά και άλλοι έπεσαν στην παγίδα. Σαφώς και πρέπει να δουλέψει ατομικά και ο παίκτης, ώστε να νιώσει πιο σίγουρος την ώρα της κρίσης..
τζογάρει στο σουτ του. Και ξέρετε 2-3 άστοχα ελεύθερα σουτ είναι ικανά να σου χαλάσουν το μυαλό και να επηρεάσουν το performance του παίκτη και στις δύο μεριές του παρκέ. Σχολιάστηκε –δικαιολογημένα- λοιπόν το ότι πρέπει να είναι πιο επιθετικός. Εμείς θα πούμε ότι μεταξύ καθαρού μυαλού, σωστών επιλογών και διστακτικότητας υπάρχει μια λεπτή γραμμή. Εκεί πρέπει να δουλέψει το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού ώστε το επιθετικό attitude του Κίτσεν να μη γυρίσει μπούμερανγκ και γίνει πλεονέκτημα του αντιπάλου στην άμυνα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στο παγκόσμιο μπάσκετ. Άλλοι το χειρίστηκαν σωστά και άλλοι έπεσαν στην παγίδα. Σαφώς και πρέπει να δουλέψει ατομικά και ο παίκτης, ώστε να νιώσει πιο σίγουρος την ώρα της κρίσης..
-Ερώτηση: Eίναι
«1» ή «2»..?
Στο σύγχρονο μπάσκετ δεν υπάρχει αυτό, τουλάχιστον στον
βαθμό που ίσχυε παλιότερα. Ο Κίτσεν θα παίρνει ρόλο στο παρκέ ανάλογα με τον
παρτενέρ του στο μπακόρτ. Σαφώς και κομβικό ρόλο στο ροτέησιον του μπακόρτ θα
έχει η 1η θέση στην οποία θα επιλεχθεί να παίξει ο Διαμαντίδης.
Εμείς βλέπουμε τον Έλληνα γκαρντ στο «2», παραμένοντας όμως σε τεράστιο ποσοστό
ο κύριος δημιουργός των πράσινων επιθέσεων. Ουσιαστικά μετά την 1η
πάσα θα είναι αυτός ο πόιντ γκαρντ, εξοικονομώντας έτσι σημαντικές ανάσες και
γλιτώνοντας την πίεση στο πρώτο μισό από την οποία θα τον αποφορτίσει ο έτερος
γκαρντ.
-Σημαντικός παράγοντας στην τελική αξιολόγηση του performance του
Κίτσεν θα είναι ο Ούκιτς. Έχουμε εκφράσει τη δυσπιστία μας εδώ.. Πολύ πιθανόν
μέσα στη χρονιά να ζητηθεί –από τον κόσμο μιλάω- περισσότερο σκορ από τον
Αμερικανό, αλλά ο ο Κίτσεν δεν ήρθε σαν σκόρερ. Αυτό θα έχει άμεση συνάρτηση με
το ότι ο Κροάτης δε βρίσκει τους διαδρόμους που πρέπει. Ο Κίτσεν σαφώς θα απέδιδε
καλύτερα με έναν καλό σουτέρ στο «1», ώστε να αφοσιωθεί σε αυτό που πραγματικά
μπορεί να κάνει καλά.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΨΗΛΟΥ
Στις αρκετές μας συζητήσεις για τον τελευταίο παίκτη που θα
προσθέσει ο Παναθηναϊκός στη φροντκόρτ αναλύαμε τις πιθανότητες επιλογής μεταξύ
φόργουορντ που θα καλύψει κυρίως το «4» (ευελπιστώντας ότι θα διαθέτει και το
καλό περιφερειακό σουτ) και δυνατού φόργουορντ σέντερ που θα κινηθεί κυρίως στο
ζωγραφιστό. Οι επιλογές του Παναθηναϊκού, με την υπογραφή Σκορδίλη (υποθετικά
ως τρίτου σέντερ) και Άρμστρονγκ έδειχναν ότι η ομάδα θα πάει σε φόργουορντ.
Γράψαμε –αρκετά πριν τα φιλικά- ότι η επιλογή του Χίλτον Άρμστρονγκ δημιουργεί
κενό δύναμης πίσω από τα 15-20 λεπτά του Σχορτσιανίτη. Όμως οι επιλογές
γίνονται για στηρίζονται. Φυσικά και είναι πολύ νωρίς να κρίνουμε το παιδί,
μιλάμε όμως βασιζόμενοι στον ότι τον γνωρίζαμε αρκετά καλά. Μήπως τελικά όμως οι
πράσινοι χρειάζονταν έναν παίκτη «πανοπλία» για τον Σοφοκλή στο «5»? Τότε -και
εφόσον κρατήσουν και τον Άρμστρονγκ- γιατί δόθηκαν 65.000 ευρώ για τον Σκορδίλη
(μην ακούω απαντήσεις του τύπου «για να σπρώχνει τον Σόφο στις προπονήσεις..»)και
όχι π.χ. σε ένα τεσσάρι όπως ο Κασελάκης (ώστε να βγάζει νόημα ο σχεδιασμός) ο
οποίος μπορεί να σου βγεί κιόλας μέσα στα επόμενα 1-2 χρόνια..? Η επόμενη
κίνηση και ο τύπος του παίκτη που θα αποκτηθεί θα δείξει κατά πόσο ακολουθείται
ο αρχικός σχεδιασμός ή εάν υπήρξε αλλαγή πλάνων..