Τεχνοκράτης "υπάλληλος".. Ο Προπονητής Μπάσκετ

Του Νικήτα Αυγουλή 
ΠΗΓΗ http://www.basketblog.gr/

Στις μέρες που ζούμε, στους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε, οι "πιστολιές στον αέρα" τείνουν να γίνουν καθημερινό φαινόμενο. Δεν είναι δα και ακριβό για κάποιον να λέει ότι θέλειόπως το θέλει και αβασάνιστα να δημιουργεί ενίοτε εντυπώσεις και ενίοτεσχόλια γύρω από το πρόσωπό του.



Η στήριξη στους Έλληνες παίκτες από τους προπονητές ήταν δεδομένη και βασισμένη στη λογική του παγκόσμιου ομαδικού αθλητισμού, που θέλει παίκτες και προπονητές να βρίσκονται πάντα στην ίδια όχθη! Ίσως να είναι η "υπαλληλική" αλληλεγγύη μεταξύ των δύο επαγγελμάτων που τα φέρνει τόσο κοντά. Ίσως στην δική μας χώρα στην Ελλάδα να είναι το κοινό παράπονο ότι από παιδιά ακούμε υποσχέσεις, αλλά μένουμε μόνο στο να ακούμε.

Η δουλειά του προπονητή, στις βάσεις και στους κανόνες του παγκόσμιου εμπορίου, δεν διαφέρει από αυτή του πωλητή, ή του τεχνίτη. Ο προπονητής παράγει έμμισθη εργασία (τις περισσότερες φορές) και βάση αυτού είναιυπάλληλος. Το κακό όμως, στην ελληνική κοινωνία και περισσότερο στο δικό μας χώρο το μπάσκετ, είναι ότι κάποιοι τη λέξη "υπάλληλος" τη χρησιμοποιούνυποτιμητικά. Είναι κατάντια για μερικούς να είσαι υπάλληλος και αν αυτό δεν είναι δείγμα παιδείας και ένδειξη παρακμής στο χώρο μας, τότε τι είναι;

Υπάλληλος είναι λοιπόν ο προπονητής. Ένας υπάλληλος που είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει το αντικείμενό του (το μπάσκετ), να γνωρίζει τη τέχνη της διδασκαλίας, για να διδάξει το αντικείμενό του, να έχει γνώσεις ψυχολογίας για να μπορεί να χειρίζεται ομάδες πολλές φορές και 20 ανθρώπων. Ένας τεχνοκράτης υπάλληλος είναι ο προπονητής. Ένα διευθυντικό στέλεχος που αν ο κλητήρας δεν κάνει


καλά τη δουλειά του, αυτός θα απορροφήσει τον κραδασμό και αυτός ενδεχομένως να μείνει άνεργος για λάθη άλλων.

Είναι ένας υπάλληλος που πολλές φορές διευθυντές μεγάλων εταιρειών τον πληρώνουν αδρά για να εξηγήσει τι σημαίνει... καθοδηγητής και να βελτιώσουν τις δικές τους κατευθύνσεις. Ο κόουτς Πατ Ράιλ π.χ. είναι και αυτόςένας υπάλληλος που θέλει μερικές δεκάδες χιλιάδες δολάρια για να μιλήσει μια ώρα σε κάποιο σεμινάριο πολυεθνικής εταιρείας. Πληρώνεται και μιλάει σε ανθρώπους που αγοράζουν τις γνώσεις του. Άνεργος θα ήταν στην Ελλάδα του ξερολισμού και στη χώρα του "τα ξέρω όλα"

Αυτή όμως, είναι η επιλογή του συγκεκριμένου υπαλλήλου. Να δικάζεται και πολλές φορές να καταδικάζεται για τις ίδιες του τις επιλογές. Δεν είναι ντροπή κύριοι να είναι κάποιος υπάλληλος. Είναι τιμή και δρόμος προκειμένου να παλεύει για ένα πιο όμορφο αύριο! 

avgoulis@gmail.com

Post Top Ad

ad728

Post Bottom Ad

ad728