Κέρδος το… άστοχο!


Του Γιώργου Κογκαλίδη
George Kogalidis


Πριν από 22 ημέρες είχα γράψει ένα κείμενο με τίτλο "βάλε "Σίγμα" κόουτς" και αναφερόμουν στον Κώστα Σλούκα, ο οποίος είναι απόψε το μεγάλο κέρδος για τον Ολυμπιακό. Όχι για το τρίποντο που πέτυχε και έστειλε το ματς στην παράταση, αλλά γι' αυτό που έχασε στο τέλος του έξτρα χρόνου.


Το πόσο μακριά θα φτάσουν οι "ερυθρόλευκοι" στην Ευρώπη, θαρρώ κανείς δεν το γνωρίζει. Το σίγουρο είναι πως με την εικόνα τους, αλλά και τη μικρή διαφορά που έχασαν από τη Γαλατασαράι είναι στο κόλπο (για τη δεύτερη θέση και μόνο).


Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν στο λιμάνι ότι οι ομάδες χτίζονται. Κι αν χθες είχα την… πολυτέλεια να γράψω για τον Ντόμερκατ και τον Βουγιούκα, τον Λουκά, απόψε δεν σκέφτομαι καν να αναφερθώ στον… Λούκας (ή Τζαμόν Γκόρντον, όπως τον μάθαμε στη μετά το Μαρούσι διαδρομή του).


Οι ομάδες χτίζονται γύρω από παίκτες και το δίδυμο Σλούκα - Παπανικολάου κατ' αρχήν, αλλά και οι Μάντζαρης - Κατσίβελης, είναι εξαιρετική μαγιά. Θέλει υπομονή, που ως τώρα ο Ολυμπιακός δεν έχει δείξει ότι διαθέτει, όμως ποτέ δεν είναι αργά. Κι αν ο Παπανικολάου λογίζεται ως παίκτης πρώτης γραμμής (χωρίς, πάντως, την προσδοκώμενη βελτίωση), ο Σλούκας πέρασε από την αφάνεια στην αναγνώριση.


Το τρίποντο από τη μια μεριά του γηπέδου στην άλλη, που έστειλε το ματς στην παράταση, είναι
καλό για τα highlights που θα παίζουν στα βίντεο της διοργάνωσης, όμως τίποτα δεν έχει να προσφέρει στον πιτσιρικά (εκτός ίσως από ψυχολογία και κουράγιο).


Αυτό που θα τον κάνει παίκτη είναι το τρίποντο που έχασε στην τελευταία επίθεση του επιπλέον χρόνου. Αυτό που πήρε κάτω από… κανονικές συνθήκες, αυτό που θα σκέφτεται όλο το βράδυ. Γιατί, μέσα από τέτοια χαμένα σουτ, "σπάει η χολή", ωριμάζει ο παίκτης, βιώνει την εμπειρία της αποτυχίας, πεισμώνει και κάνει ατέλειωτα σουτ στις προπονήσεις, για να μην χάσει το επόμενο "καθοριστικό".


Ο Σλούκας οφείλει να συνεχίσει να δουλεύει, κάτι που από την αρχή έκανε με συνέπεια. Οφείλει (απέναντι στον εαυτό του και μόνο) να βάλει το κεφάλι κάτω και να γίνει καλύτερος. 


Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς στην αρχή δεν τον υπολόγιζε, αλλά απέδειξε ότι δεν είναι "κολλημένος". Όταν ο "μικρός" έδειξε ιχνοστοιχεία βελτίωσης, του έδωσε την ευκαιρία. Τώρα οφείλει να τον πιστέψει, να τον καθιερώσει, να του δώσει να καταλάβει (αν δεν ξέρει αυτός, δεν ξέρει κανένας) ότι είναι πρωταγωνιστής (ή σωστότερα πρέπει να γίνει πρωταγωνιστής) και όχι συμπληρωματικός.


Ο Ολυμπιακός τα προηγούμενα χρόνια ξόδεψε εκατομμύρια εκατομμυρίων και κέρδισε δύο κύπελλα. Δεν κέρδισε ούτε έναν παίκτη. Αντίθετα, έχασε ουκ ολίγους που αυτή τη στιγμή πρωταγωνιστούν στην Ευρωλίγκα. Καιρός είναι να κερδίσει έστω κι έναν παίκτη, ακόμα και αν χάσει όλους τους τίτλους.


Αν κοντά στους Σπανούλη και Πρίντεζη, που είναι βασικοί πυλώνες του οικοδομήματος, προστεθούν παιδιά σαν τον Σλούκα, τότε οι "ερυθρόλευκοι" έχουν μέλλον. Ξόδεψαν χρόνο και χρήμα, έμοιαζαν να κάνουν "ακτιβισμό χωρίς σχεδιασμό", όμως ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί να στοχεύσουν…


Δεν σκοπεύω να δώσω συμβουλή στον Σλούκα, αν ήμουν όμως στη θέση του δεν θα έβλεπα παρά μόνο μια φορά (για να καταλάβω τί έκανα) το τρίποντο που πήγε το ματς στην παράταση. Το άλλο θα το έβλεπα όσο πιο συχνά μπορούσα…

ΠΗΓΗ http://www.basketblog.gr

Post Top Ad

ad728

Post Bottom Ad

ad728