Η ομάδα πάνω από όλους! ( Το παράδειγαμα Γκάλη - Γιαννάκη στον Αρη)

Πριν από 25 χρόνια η μεταγραφή του Παναγιώτη Γιαννάκη στον Άρη ήταν η ‘’μαγική’’ κίνηση η οποία άλλαξε την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και κατά την γνώμη μου την νοοτροπία του ελληνικού αθλητισμού γενικότερα! Μάλιστα, μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Γιαννάκης ήταν ο ηγέτης του Ιωνικού Νικαίας και σίγουρα ο πιο σοβαρός αντίπαλος του Νίκου Γκάλη στο σκοράρισμα και στη δημοσιότητα…
Τα παιχνίδια Ιωνικός-Άρης ήταν πραγματικές τιτανομαχίες των δύο παικτών, οι οποίοι έκαναν απίστευτα πράγματα με τη μπάλα! Είναι χαρακτηριστικό ότι τότε οι γνώμες διίστανται για το ποιος τελικά ήταν καλύτερος σκόρερ, κάτι που σημαίνει ότι υπήρχε μεγάλη κόντρα μεταξύ τους εντός και ίσως και εκτός γηπέδου…
Το 1985 ο Γιαννάκης πηγαίνει στον Άρη. Πολλοί είπαν ότι αυτή η ‘’συνταγή’’ θα είναι καταστροφική, επειδή πίστευαν ότι Γκάλης και Γιαννάκης δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν στην ίδια 5άδα. Κάποιοι είχαν βάλει και ημερομηνία λήξης…

Όμως τελικά συνέβη το ακριβώς αντίθετο! Οι δύο αστέρες συνυπήρξαν αρμονικότατα, συνεργάστηκαν άριστα μέσα στις τέσσερις γραμμές και οδήγησαν τον Άρη και την Εθνική ομάδα σε τεράστιες επιτυχίες, σε μια εποχή που ο ελληνικός αθλητισμός δεν είχε τίποτα να επιδείξει.Το φαινόμενο Γκάλης-Γιαννάκης ήταν μοναδικό, για έναν λόγο ο οποίος θα πρέπει να είναι παράδειγμα για πολλούς παίκτες σήμερα: Είναι μοναδικό το πώς δύο μεγάλοι αθλητές, με τεράστια προσωπικότητα υπέταξαν το ΕΓΩ τους για το καλό της ομάδας τους!

Ήταν άθλος για τον Γιαννάκη να μετατραπεί από σκόρερ ολκής σε έναν καθαρόαιμο play maker, όπου

πρώτο του μέλημα θα ήταν το ‘’τάϊσμα’’ του Γκάλη, στη συνέχεια οι επικίνδυνες αμυντικές αποστολές και ύστερα το όποιο σκοράρισμα! Και όλα αυτά στα 26 του και όχι στα 17 ή 18 όπου ένας αθλητής μπορεί πιο εύκολα να αλλάξει αγωνιστική φιλοσοφία. Αυτός όμως τα κατέφερε! Παραμέρισε τον εγωισμό του, έκανε αυτό που έπρεπε με απίστευτη προσήλωση και τελικά το ελληνικό μπάσκετ του χρωστάει πολλά!

Από την άλλη, ο Γκάλης με τη παρουσία του Γιαννάκη έγινε πιο ‘’σοβαρός’’ στις επιλογές του και πιο αποτελεσματικός, αφού έπαιρνε πλέον τη μπάλα σωστά, έγκαιρα και με συνέπεια. Πριν αναγκαζόταν συχνά να υπερβάλει, αφού για να εκτελέσει έπρεπε να δημιουργήσει ο ίδιος όλες τις προϋποθέσεις. Τώρα πια δεν χρειαζόταν πάντα αυτό. Ο Γιαννάκης δημιουργούσε και ο Γκάλης εκτελούσε με το απίστευτο ταλέντο που διέθετε! Και οι δύο έκαναν τέλεια τη δουλειά τους. Είχαν αποδεχτεί το ρόλο τους και μεγαλουργούσαν!Πολλά λέγονται για την εξωγηπεδική τους σχέση. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ήταν ψυχρή. Ίσως να έχουν δίκιο. Εμένα πάντως με ενδιαφέρει η μπασκετική τους σχέση η οποία ήταν άψογη και δίδαξαν τι σημαίνει η έκφραση ‘’η ομάδα πάνω από τον εαυτό μας’’!

Κλείνοντας, θα ήθελα να προτείνω σε όλους να ανατρέχουν και να συμβουλεύονται το παρελθόν και ειδικά εκείνο το παρελθόν που με τις επιτυχίες του έχει να μας διδάξει πολλά! Το μπάσκετ σίγουρα προχωράει. Τα συστήματα, οι άμυνες, οι συνεργασίες, το scouting αλλάζουν ραγδαία. Η σωστή νοοτροπία όμως, το ήθος η συμπεριφορά και τελικά το πάθος για το μπάσκετ είναι διαχρονικές αξίες, οι οποίες πρέπει να είναι οδηγοί μας.

Η δική μου γενιά είναι μάλλον η πιο τυχερή! Ζήσαμε τα πριν και τα μετά Γκάλη-Γιαννάκη εποχή. Προλάβαμε τα πέτρινα χρόνια του μπάσκετ, βιώσαμε την έκρηξη του ’87 και την κυριαρχία μέχρι τις αρχές της 10ετίας του 2000, είδαμε τα τραγικά λάθη που έγιναν μετά και οδήγησαν στην παρακμή και τώρα ζούμε την εποχή που όλοι προσπαθούν να ορθοποδήσουν, έστω κι αν για κάποιους είναι πλέον αδύνατο…
Εύχομαι σε όλους μας καλή δύναμη, υπομονή και αισιοδοξία!

Δεσποτάκης Μάριος

Basketball Coach

ΠΗΓΗ http://despotakis.gr