Όλο έλεγα να βρω χρόνο να γράψω αλλά όλο κάτι συνέβαινε! Να όμως που τα ξαναλέμε… Να μιλήσουμε γι′ αυτό το ταλαιπωρημένο από πολλούς «μπασκετάκι». Από αυτούς που το πολεμούν και θα μας βρίσκουν πάντοτε απέναντί τους. Όλους εμάς που το υπηρετήσαμε για πολλά χρόνια και πλέον, ζούμε από αυτό. Το μπάσκετ δεν θα το αφήσουμε να πεθάνει και να είστε απόλυτα βέβαιοι- εσείς που το πολεμάτε- ότι εμείς θα μεταδώσουμε τις γνώσεις μας στους νεώτερους.

Γιατί ανήκουμε στην ίδια ομάδα. Γι′ αυτό και θα αρπάξω την ευκαιρία να μιλήσω για ομαδικότητα. Ξέρετε, είναι εκπληκτικό τι μπορούν να πετύχουμε πέντε καλοί παίκτες μέσα στο παρκέ. Πέντε παίκτες που κανείς δεν διεκδικεί την δόξα για τον εαυτό του. Που λειτουργούν ομαδικά και κυνηγούν τον ίδιο στόχο. Τη νίκη που δεν συνοδεύεται από προσωπική προβολή. Αυτό επιβάλλεται να διδάξουμε σε πιτσιρικάδες. Οτι είναι προτιμότερο στο παρκέ να βρίσκεται εκείνη η πεντάδα που έχει δέσιμο και «χημεία»και όχι οι πέντε καλύτεροι. Το μπάσκετ είναι άθλημα εμπιστοσύνης και σεβασμού. Η συνεργασία είναι ένα ουσιαστικό συστατικό για την ομαδική επιτυχία στην καλαθοσφαίριση.

Αυτό που χρειάζεται να κάνει ένας προπονητής είναι να μεταφέρει στους παίκτες του ένα αίσθημα υπευθυνότητας, ομαδικότητας, συλλογικής δουλειάς. Σέβομαι σημαίνει εμπιστεύομαι. Αποδέχομαι σημαίνει πετυχαίνω. Τι εννοώ; Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Αποδέχομαι ότι ο ρόλος του συμπαίκτης μου που είναι πλέι μέικερ είναι να «βλέπει» όλο το γήπεδο και να τροφοδοτεί εμάς τους υπόλοιπους. Αν εγώ παρέμβω στο έργο του, θα είναι για να προσφέρω βοήθειες και όχι, για να του «κλέψω» την μπάλα με στόχο την προσωπική μου προβολή. Οι πέντε που πατάνε παρκέ σε έναν αγώνα οφείλουν να ενθαρρύνουν και να βοηθούν ο ένας τον άλλον. Η σωστή επικοινωνία είναι το άλφα και το ωμέγα της ομαδικότητας. Μέσα από αυτή, αποφεύγονται εποικοδομητικά οι συγκρούσεις εντός και εκτός παρκέ.

Αν μπορούσαμε να κάνουμε μια λίστα με πέντε στοιχεία που ο κόουτς οφείλει να μεταδώσει στους παίκτες του, είτε έχει απέναντι του άνδρες, είτε μικρά παιδιά, θα επέλεγα τα εξής:

1. Εξηγήστε στον κάθε παίκτη σας ξεχωριστά τον ρόλο το

2. Θέστε ανταγωνιστικούς αλλά συνάμα και υλοποιήσιμους στόχους

3. Δημιουργήστε μια θετική ομαδική ταυτότητα για το σύνολο που προπονείτε

4. Κατανοήστε εσείς οι ίδιοι, την ιδιαιτερότητα του κάθε παίκτη σας και αποδεχτείτε τον

5. H λέξη που θα βγαίνει πιο συχνά από το στόμα σας να είναι η εξής: «Μαζί»

Μέχρι την επόμενη φορά, μην ξεχνάτε…. Εσείς και εγώ κατεβαίνουμε μαζί στον αγωνιστικό χώρο γιατί αγαπάμε το μπάσκετ!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΣΠΑΡΗΣ

ΠΗΓΗ http://www.infobasket.gr/