Η ματιά του ψυχολόγου



psihologiaΟ καλός φίλος και καταξιωμένος επιστήμων Γιώργος Βεργυρής,μας αναλύει παρακάτω την άμεση  σχέση που έχει το μπάσκετ με τη ψυχολογία. Βρήκα τις απόψεις του ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και σίγουρα  απόλυτα χρήσιμες! Τον ευχαριστώ θερμά για το άρθρο του!

''Πάντοτε πίστευα ότι το group therapy στην ψυχοθεραπεία και μια ομάδα μπάσκετ είναι σύνολα ανθρώπων που διέπονται από τους ίδιους νόμους και τους ίδιους κανόνες. Από τη μια, η ομάδα ψυχοθεραπείας είναι ένα γκρουπ ανθρώπων που συναντιούνται για λίγες ώρες κάθε βδομάδα σε ένα συγκεκριμένο χώρο, με σκοπό τη συζήτηση των προβλημάτων των μελών της και την εξεύρεση λύσεων. Ένας ψυχολόγος-συντονιστής ελέγχει το πλαίσιο των συζητήσεων, ούτως ώστε να μην υπάρξουν εμπειρίες τραυματικές για τα μέλη της ομάδας.
Μια ομάδα μπάσκετ είναι ένα γκρουπ αθλητών που συναντιούνται για λίγες ή περισσότερες ώρες κάθε βδομάδα (ανάλογα με το επαγγελματικό της επίπεδο) με σκοπό όχι μόνο την προσωπική εκγύμναση κάθε αθλητή (για αυτό δεν απαιτείται η συγκέντρωση όλων για να επιτευχθεί), αλλά κυρίως για την εξεύρεση της κατάλληλης χημείας μεταξύ των παικτών. Για να πάψουν να αποτελούν ανεξάρτητες μπασκετικές αξίες και να γίνουν ένα σύνολο όπου ο ένας θα καλύπτει με τα πλεονεκτήματά του τα μειονεκτήματα του άλλου και ταυτόχρονα ο ένας θα βοηθά τον άλλο να αναδείξει τον καλύτερο εαυτό του. 
Και είναι υποχρέωση του καλού προπονητή να μπορέσει να βρει την κατάλληλη χημεία μεταξύ των παικτών του, να τους προστατέψει από τα μειονεκτήματά τους και να βγάλει στο παρκέ τα καλύτερα στοιχεία τους, ούτως ώστε και να οδηγήσει την ομάδα του σε νίκες, αλλά και να μπορέσει να τους αναδείξει ως ξεχωριστές αξίες.

Ένα γκρουπ ψυχοθεραπείας είναι μια μικρογραφία της πραγματικής κοινωνίας, αφού υπάρχουν (ή τουλάχιστον θα πρέπει να υπάρχουν αν ο ψυχολόγος την έχει δομήσει σωστά) εκπρόσωποι όλων των τύπων ανθρώπων. Ο εσωστρεφής, ο οξύθυμος και ο καταθλιπτικός, ο παρανοϊκός, ο φοβικός και ο ψυχαναγκαστικός, ο σχιζοφρενής και ο κυκλοθυμικός. Όλοι αυτοί πρέπει να μάθουν να λειτουργούν μαζί σε έναν κοινό χώρο. Προσοχή, όχι απλά να συνυπάρχουν, αλλά να λειτουργούν.
Όλοι αυτοί έχουν έρθει στον ψυχολόγο για ψυχοθεραπεία, γιατί στη ζωή τους αντιμετώπισαν σημαντικά λειτουργικά προβλήματα, τέτοια που να συνειδητοποιήσουν πως η ζωή τους έχει πάρει μια πολύ άσχημη τροπή και πως δεν μπορούν να πάνε παρακάτω χωρίς βοήθεια. Όλοι αυτοί αντιμετώπισαν προβλήματα στις σχέσεις τους με κάποιους τύπους ανθρώπων που δεν μπόρεσαν να τα λύσουν μόνοι τους και η πορεία της ζωής τους κάπου κόλλησε και δεν μπορούσε να πάει παρακάτω. Η ομάδα ψυχοθεραπείας αναπαραγάγει την ιστορία ζωής κάθε μέλους της.
Σταδιακά, το κάθε μέλος της θα εμφανίσει το στυλ συμπεριφοράς και την προβληματική στάση που τον ταλαιπώρησε στη ζωή του. Και στο προστατευμένο περιβάλλον της ομαδικής ψυχοθεραπείας έχει την ευκαιρία να δει και να ακούσει πως γίνεται αντιληπτή η συμπεριφορά του στα μάτια των άλλων. Να μάθει τι λάθη κάνει και πως μπορεί να τα διορθώσει. Να δει τι συναισθήματα ξυπνάει με την στάση του και να καταλάβει πως μπορεί να συνδεθεί με τους άλλους με υγιέστερους τρόπους.
Μα αυτό ακριβώς δεν συμβαίνει και σε μια ομάδα μπάσκετ; Και εκεί δεν υπάρχει η ανάγκη για ποικιλία χαρακτήρων όπου ο καθένας θα προσφέρει με την υπεροχή στον δικό του τομέα, αλλά θα χρειαστεί την υποστήριξη των άλλων εκεί που υστερεί; Και εκεί δεν υπάρχει η ανάγκη για τη δημιουργία μιας σωστής συναισθηματικής χημείας μεταξύ των παικτών; Πόσο συχνά δεν ακούμε ότι οι παίκτες της τάδε ομάδας πλακώθηκαν μεταξύ τους στα αποδυτήρια μετά από κάποια ήττα;
Είναι η ήττα η αιτία ή μήπως απλώς βγαίνουν τότε στην επιφάνεια αντιπάθειες που μέχρι τότε δεν είχαν την αφορμή για να εκδηλωθούν; Πόσο μεγάλο πλεονέκτημαθα είχε μια ομάδα που θα μπορούσε να απορροφά όλους αυτούς τους κραδασμούς χωρίς να ραγίζει η έννοια του συμπαγούς συνόλου; Πόσο πιο απελευθερωμένοι θα ένιωθαν οι παίκτες μιας ομάδας όταν όλες οι αρνητικές σκέψεις που θα υπήρχαν στο μυαλό των παικτών, θα έβγαιναν στην επιφάνεια, θα συζητιόνταν σε ένα προστατευμένο πλαίσιο και θα ακούγονταν όλες οι απόψεις;
Για αυτό και ο σωστός προπονητής του σήμερα πρέπει απαραιτήτως να είναι και καλός ψυχολόγος. Πρέπει να διαβάζει τη σκέψη των παικτών, να καταλαβαίνει τους φόβους τους και να αντιλαμβάνεται πρώτος τη συναισθηματική χημεία μεταξύ τους. Να βρίσκει τα «κακά δεσίματα» και να τα βγάζει στην επιμελώς στην επιφάνεια. Να παρακινεί τους παίκτες του να συζητάνε και να φτιάχνει ένα τέτοιο κλίμα που να ευνοεί την χωρίς φόβους και αναστολές διερεύνηση όλων των αρνητικών σκέψεων. Γιατί πιστεύω πως στον κόσμο των συναισθημάτων, ότι παραμένει για καιρό κάτω από το χαλί σαπίζει, ενώ ότι βγαίνει στο φως και στον αέρα γιατρεύεται.
Ο αθλητής όπως κάθε άνθρωπος είναι ένας ζωντανός οργανισμός αποτελούμενος από ένα
σύνολο κρυμμένων ικανοτήτων. Ένας σπόρος που θα βρει εύφορο έδαφος, λίπασμα και νερό θα μεγαλώσει, θα βγάλει κλαδιά και φύλλα και τελικά θα ανθίσει. Έτσι και ένας παίκτης, θα απελευθερώσει τις δυνατότητές του, θα ξεδιπλώσει το ταλέντο του και θα αναδειχθεί, όταν βρεθεί σε μια ομάδα με το κατάλληλο κλίμα που θα επιτρέπει σε κάθε μέλος της να βγάλει στον αγωνιστικό χώρο το καλύτερό του εαυτό. Γιατί υγεία υπάρχει όταν το σύνολο βοηθά τον ένα να αναδειχθεί και ο ένας βοηθά το σύνολο να επικρατήσει. Αυτό για μένα είναι το μυστικό για το πάντρεμα του ατομικού και του ομαδικού πρωταθλητισμού.''

Γιώργος Βεργυρής
Ψυχολόγος- Γνωσιακός Συμπεριφορικός Ψυχοθεραπευτής
Υποψήφιος Διδακτορας Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου

Post Top Ad

ad728

Post Bottom Ad

ad728