Συνεργάτης προπονητής, η Βοηθός του 1ου προπονητή - Το δικαίωμα του στη χαρά και στην πίκρα της ήττας..

Τον προπονητή που είναι μαζί μας κάθε μέρα στη προπόνηση που τον κατατάσσουμε ;
δίπλα ... πλάι.... πίσω... μακριά... έξω....
Πως του μιλάμε μπροστά στους παίκτες ή τη διοίκηση ;
Συμμετέχει στον ετήσιο προγραμματισμό , στα συστήματα, στο τρόπο λειτουργίας του τμήματος... άραγε ξέρει τη φιλοσοφία θέλουμε να περάσουμε;
Για να δούμε μερικές ερωτήσεις
~ Στη προπόνηση μήπως κάνει το ξέσταμα , τις διατάσεις και τη διαιτησία του διπλού και ως εκεί...
~ Έχει δικαίωμα ο συνεργάτης προπονητής να μιλήσει στη γραμματεία.. στους διαιτητές.. στους παίκτες.. γενικά να πάρει πρωτοβουλίες την ώρα του αγώνα..
~ Η χαρά της νίκης η ή πίκρα της ήττας είναι άραγε και δικό του δικαίωμα ..
~ Έχει δικαίωμα να φωνάξει μετά από νίκη .. Ναι τους νίκησα μπροστά μας..
~ Τι είναι σκαμπό για να κάτσουμε ή βράχος για να στηριχθούμε..
~ Άραγε τον φοβόμαστε.. τον σεβόμαστε.. ή τον ακούμε..

Λοιπόν είμαι πολύ τυχερός γιατί έχω δίπλα μου δύο συνεργάτες προπονητές – φίλους , δύο ανθρώπους που εμπιστεύομαι απόλυτα τον ΑΧΙΛΛΕΑ ΚΩΣΤΟΛΙΑ ( δίπλα μου από τα εννέα του χρόνια στην αρχή σαν παίκτης και τα τελευταία 8 χρόνια σαν προπονητής) και τον ΓΙΩΡΓΟ ΕΛΜΑ (που είναι δίπλα μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια – ο βράχος μου )
Εγώ προσωπικά τους συνεργάτες μου τους θέλω με λόγο και άποψη !
Θέλω να γνωρίζουν τέλεια τη φιλοσοφία μου και να συμμετέχουν στο σχεδιασμό της τακτικής κάθε αγώνα.. τη σειρα που θα μπουν οι παίκτες.. τους χρόνους που θα παίξουν .. θέλω να τα ξέρουν όλα από πριν...
Οι δύο αυτοί φίλοι έχουν δικαίωμα να κάνουν αλλαγές ή να διώξουν απείθαρχο παίκτη την ώρα του αγώνα ..έχουν δικαίωμα ακόμα και το πινακάκι μου να πάρουν αλλά και στο time-out να μιλήσουν....
τους εμπιστεύομαι απόλυτα και είναι ο λόγος που το κίνητρο μου στην προπονητική είναι ακόμα σε υψηλό επίπεδο .
Τους ονομάζω το << το παρεάκι της νίκης και της ήττας >> και μαζί με δύο ακόμα φίλους τον ΝΙΚΟ ΤΣΑΓΚΟΠΟΥΛΟ και τον ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΣΤΟΥΝΗ
( αδερφός όχι φίλος) μετά από κάθε αγώνα καθόμαστε σε κάποιο ταβερνάκι και σχολιάζουμε τον αγώνα που έληξε με σεβασμό ο ένας για την άποψη του άλλου και αγάπη για το άθλημα-παιχνίδι του μπάσκετ.
~ Ναι όλοι αυτοί δίπλα μου έχουν ονοματεπώνυμο είναι σπουδαίοι και τους χρωστάω πάρα πολλά !!! Χωρίς αυτούς θα ήμουν το απόλυτο μηδέν με αυτούς πλάι μου αισθάνομαι ανίκητος!
Για το τέλος δύο μεγάλες χαρές.. μια μεγάλη δικαίωση για μένα.
~ Μετά από πρόταση για ανάληψη ομάδας που μου έγινε και αρνήθηκα μου ζήτησαν να αναλάβει αυτή τη θέση ο συνεργάτης μου.. ΚΩΣΤΟΛΙΑΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ.. ο λόγος που είπαν.. είναι τρομερός προπονητής..
~ και η άρνηση του έτερου συνεργάτη μου ΕΛΜΑ ΓΙΩΡΓΟΥ να φύγει από δίπλα μου παρότι του έγινε καλύτερη πρόταση και στο αγωνιστικό και στο οικονομικό κομμάτι.. ο λόγος.. σου χρωστάω πολλά φίλε ΔΙΟΝΥΣΗ !
ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ
Όποιος φοβάται και δεν ακούει τη γνώμη των συνεργατών του αργά ή γρήγορα φεύγει από την ομάδα και παίρνει το δρόμο για το σπίτι του.

'' Λοιπόν μεγάλε και τρανέ πρώτε προπονητή ο άνθρωπος δίπλα σου τι είναι
συνεργάτης ... ή βοηθός....''
ΕΧΕΙ ΑΡΑΓΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΙΚΡΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ.

'' basketball is life''

Πηγή