Ας δούμε τα κριτήρια (ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΟ)

Του Τάκη Πανούλια ...

Είμαι σίγουρος ότι διαβάζοντας τον τίτλο το μυαλό σας πήγε αμέσως στην διαιτησία της σειράς των αγώνων για τους τελικούς της Α1. Άλλωστε είναι η αγαπημένη ατάκα του προπονητή των "ερυθρολεύκων" Dusan Ivkovic σε κάθε ήττα της ομάδας του. Για την διαιτησία των αγώνων έχω άποψη αλλά θα περιοριστώ στο ότι τα "κριτήρια″ δεν είναι σε βάρος της ομάδας του. Αλλά θα δανειστώ την φράση του για να δούμε μια σειρά από άλλες παραμέτρους αυτής της σκληρής σειράς που από την αρχή "μύριζε″ ότι θα πάει μέχρι το τέλος.

Το κάνουμε αυτό πριν την διεξαγωγή του τελευταίου παιχνιδιού για να μην θεωρηθεί ότι μιλάμε εκ του ασφαλούς με βάση το αποτέλεσμα που θα προκύψει.

Το rotation

Υπάρχει διάχυτη η εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός χρησιμοποιεί περισσότερους παίκτες, έχει δηλαδή διασπορά λεπτών σε περισσότερους παίκτες. Πρόχειρα και βάζοντας σαν όριο τα 5 αγωνιστικά λεπτά (εξαίρεση ήταν το δεύτερο παιχνίδι) διαπιστώνει κανείς ότι σε γενικές γραμμές οι δύο ομάδες χρησιμοποιούν από δέκα παίκτες.

Από τον Ολυμπιακό οι Κατσίβελης - Παπαδόπουλος είναι non-factors στην σειρά. Από τον Παναθηναϊκό το ίδιο ισχύει για τον Logan και εναλλάξ για τους Maric και Smith (όχι όμως ταυτόχρονα). Η επαναφορά του Law δίνει μια επιπλέον αξιόπιστη λύση αλλά μειώνει το χρόνο του Σλούκα.

Βέβαια εδώ πρέπει να βάλουμε στην εξίσωση τη διαφορά του μ.ο ηλικίας των δύο ομάδων. Εδώ λοιπόν το ουσιαστικό πρόβλημα θα έπρεπε να το είχαν οι 3 που είναι μεγάλοι και παίζουν και πολύ. Διαμαντίδης - Batiste - Jasikevicius δηλαδή.

Όμως οι δύο πρώτοι είναι με 65 και 56 πόντους πρώτοι σκόρερ και Λιθουανός δείχνει να είναι σε καλύτερη κατάσταση από τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Άρα σε όλη αυτή την συζήτηση για τα νιάτα και το μεγαλύτερο rotation η σωστή οπτική του θέματος είναι ότι οι κόκκινοι έχουν μεγαλύτερη διασπορά στο σκορ και σε άλλους τομείς της στατιστικής όπως και άλλων πραγμάτων που δεν καταγράφονται στατιστικά.

Αυτό οφείλεται στο ότι οι Sato - Καλάθης - Smith - Maric δεν αποδίδουν με βάση την δεδομένη αξία τους ή τουλάχιστον σε αυτά που περίμεναν οι "πράσινοι" και γενικότερα όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ. Αν απέδιδαν η σειρά πιθανότητα δεν θα είχε αυτή την μορφή. Όμως ο αθλητισμός δεν βασίζεται στα αν, επομένως το γεγονός είναι ότι δεν αποδίδουν.

Το αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι οι συγκεκριμένοι παίκτες δεν ανήκουν στους μεγάλους σε ηλικία.

Αντίθετα ο Ολυμπιακός παίρνει "πραγματάκια" από παίκτες χαμηλότερης αξίας ή ρολίστες. Πάντα μιλάμε την δεδομένη στιγμή και δεν υπολογίζουμε την εξέλιξη στο μέλλον κάποιων νεαρών παικτών του.

Σε αυτή την κατηγορία δεν ανήκει ο Παπανικολάου που έχει "ανέβει" επίπεδο και πλέον δεν είναι ο υποσχόμενος νεαρός αλλά ένας παίκτης που έχει αποκτήσει ταυτότητα και σταθερότητα.

Νιάτα εναντίον εμπειρίας

Σε καμία περίπτωση το ένα ή το άλλο δεν εξασφαλίζουν την επιτυχία. Στο πρώτο υπερτερεί ο Ολυμπιακός ενώ στο δεύτερο οι "πράσινοι". Χιλιοειπωμένο αυτό στην διάρκεια της σειράς στις πάμπολλες αναλύσεις.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η ασφαλής μέθοδος για να υπολογίσει κάποιος σωστά την ηλικία μιας ομάδας με λειτουργικό τρόπο δεν αθροίζει απλά τις ηλικίες των παικτών του ρόστερ και βρίσκει το μ.ο του roster.

Μια ομάδα με 8 παίκτες στο rotation με παίκτες μεγαλύτερης ηλικίας και με 4 μικρούς που όμως
κάθονται διαρκώς στον πάγκο μπορεί να δείχνει πιο νεανική από ότι είναι στην πραγματικότητα.

Η πραγματική ηλικία του roster πρέπει απαραίτητα να συσχετίζεται με τον χρόνο συμμετοχής. Υπάρχει σχετικός τύπος με τον οποίο μπορούμε να κάνουμε αυτούς τους υπολογισμούς. Πάντως είναι ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός έχει υψηλότερο μ.ο ηλικίας από τον αντίστοιχο του Ολυμπιακού.

Στην Euroleague που έχουμε στοιχεία συνήθως ομάδες με μ.ο πάνω από τον αντίστοιχο της λίγκας κερδίζουν συνήθως τον τίτλο αλλά οι κόκκινοι μόλις πρόσφατα μας έδειξαν ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις.

Άρα το ίδιο μπορεί να συμβεί και στην περίπτωση του εγχώριου πρωταθλήματος. Το ίδιο όμως ισχύει και για την αντίθετη περίπτωση και η εμπειρία μπορεί να υπερισχύσει.

Εξάλλου έχει απομείνει μόνο ένα παιχνίδι και πλέον κανείς δεν θα κρατήσει δυνάμεις για τις διακοπές. Η αποκατάσταση εδώ θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο από τα επιτελεία των δύο ομάδων.

Η έδρα

Το πλεονέκτημα έδρας που εξασφάλισε ο Ολυμπιακός στην κανονική περίοδο δείχνει εφέτος σημαντικό γιατί σε όλη την χρονιά οι ερυθρόλευκοι έχουν χάσει εκεί μόνο από την CSKA. Επομένως κανείς δεν μπορεί να το παραβλέψει. Το χαμένο παιχνίδι εκτός έδρας με την Καβάλα τελικά ήταν κάτι παραπάνω από μια ήττα για τους "πράσινους".

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα

Ένα λάθος για τον Παναθηναϊκό που δεν έπρεπε να αφήσουν οι "πράσινοι" να ξεφύγει είναι όλη η παραφιλολογία για την επόμενη ημέρα της ομάδας. Υπήρχε έντονα και πριν το Final Four.

Μένει ή φεύγει η οικογένεια, ο Obradovic, ο Maric, παντρεύεται ο Διαμαντίδης, έρχεται ο τάδε, γιατί δεν αποδίδει ή δεν παίζει ο Logan. Τέτοιες συζητήσεις παραμονές των τελικών το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αποπροσανατολίζουν.

Επίσης πλανιέται στην ατμόσφαιρα ότι οι περσινοί πρωταθλητές Ευρώπης και Ελλάδος είναι κάτι σαν ξεδοντιασμένο θηρίο. Έρχεται από πίσω το νέο πιο καρδαμωμένο θηλαστικό της ζούγκλας να το φάει!

Η υπερβολή σε όλο της το μεγαλείο. Η ομάδα που όλοι έλεγαν στο ξεκίνημα της περιόδου ότι θα πάει άκλαυτη έγιναν τα "μωρά του Ντούντα". Αντίθετα ο εξάστερος έγινε…κάτι κουρασμένα παλικάρια.

Κουρασμένο παλικάρι με 30:36 λεπτά συμμετοχής 23 πόντους με 6-12 δίποντα, 11-14 βολές, 4 αμυντικά, 7 επιθετικά ριμπάουντ, 11 το σύνολο, 1 λάθος και 30 αξιολόγηση (ranking)…δεν "χαλάει" κανέναν στον Παναθηναϊκό.

Όμως η ατμόσφαιρα μπορούμε να πούμε ότι σε γενικές γραμμές βοηθά ψυχολογικά τον Ολυμπιακό που όμως θα πρέπει να αποφύγει την παγίδα της διαιτησίας γιατί μπορεί να οδηγήσει σε εκνευρισμό.

Η ισορροπία του τρόμου

Πέρα από το προφανές 2-2, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί και υπάρχουν πολλά που θα κρίνουν τον πέμπτο τελικό. Άλλωστε δε υπάρχει πλέον γυρισμός.

Πολλοί μιλάνε ότι θα γίνει ένα κλειστό παιχνίδι. Λογικό ακούγεται αλλά δεν μπορώ να το ξέρω. Θεωρώ ότι αν ξεφύγει ο Ολυμπιακός μέσα στην έδρα του θα είναι δύσκολα τα πράγματα για τον Παναθηναϊκό. Έχει κερδίσει πιο καθαρά στην έδρα του από ότι ο αντίπαλος του.

Από την άλλη πλευρά οι "πράσινοι" έσπρωξαν την σειρά στο πέμπτο παιχνίδι. Έδειξαν ότι δεν είναι έτοιμοι να παραδοθούν φορτώνοντας με πίεση τους "ερυθρόλευκους", οι οποίοι βλέπουν ότι ο αντίπαλος στριμωγμένος στην γωνία έβγαλε νύχια.

Έτσι όπως διαμορφώθηκε η κατάσταση σκέφτονται πως αν χάσουν θα είναι δυνατή γροθιά στο στομάχι. Το αν όχι τώρα πότε… είναι πραγματικός εφιάλτης.

Τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση

- Ο Ολυμπιακός είναι σίγουρα σε καλύτερη κατάσταση αυτή την εποχή από τον Παναθηναϊκό. Έχει έντονη επιθυμία για τον πρώτο τίτλο πρωταθλήματος από το 1997, παιδιά που διψάνε για διάκριση, αυτοπεποίθηση από τις πρόσφατες επιτυχίες με αποκορύφωμα την κατάκτηση της Euroleague, φρεσκάδα σαν νεανικό ρόστερ και μια άγνοια κινδύνου που συνοδεύεται από μπόλικη δόση ρέντας.

- Σαν ομάδα προέκυψε, δεν σχεδιάστηκε έτσι από την αρχή, άσχετα αν οι "κωλοτούμπες" τώρα πάνε σύννεφο. Προέκυψε βέβαια μέσα από δουλειά, προσαρμογές, τόλμη υπομονή πράγματα που δεν είναι καθόλου εύκολα. Αντίθετα είναι παράσημο των παικτών και της τεχνικής ηγεσίας.

- Το αν θα είναι η επόμενη δυναστεία (αν πάρει το πρωτάθλημα εφέτος) δεν μπορεί να το προεξοφλήσει κανείς. Τέτοιες προβλέψεις δεν είναι εύκολο να γίνουν. Κάθε καλή ομάδα μπορεί να κερδίσει ένα πρωτάθλημα αλλά χρειάζεται μια μεγάλη ομάδα για να γίνει δυναστεία.

- Ο Παναθηναϊκός πρόσφατα ήταν στις τέσσερις ομάδες (Final Four), έχασε από την CSKA άδικα και άτυχα. Δεν ξόφλησε και αυτό ισχύει και στην περίπτωση που χάσει το πρωτάθλημα. Με τις κατάλληλες προσαρμογές πάλι πρωταγωνιστής θα είναι.

- Ο "μύθος" του δεν θα σβήσει με ένα χαμένο πρωτάθλημα.

- Είχε αρκετά παιχνίδια που παρουσίασε μεγάλα νεκρά διαστήματα και το πλήρωσε. Παίκτες από τους οποίους περίμενε περισσότερα δεν απέδωσαν ανάλογα. Μπορεί να υπήρξε και μια κούραση από τα συνεχόμενα χρόνια στον ρόλο του πρωταγωνιστή. Συμβαίνει και στους καλύτερους.

- Το παιχνίδι θα το πάρει όποιος αντιδράσει καλύτερα στα καθοριστικά σημεία του αγώνα και θα τιθασεύσει τον φόβο του. Όποιος χρησιμοποιήσει τα στρεσογόνα συναισθήματα του σαν δυναμωτικά για καλύτερη απόδοση. Όποιος συνειδητοποιήσει ότι όσα έχουν συμβεί δεν επηρεάζουν στο ελάχιστο το επόμενο παιχνίδι και επικεντρωθεί αποκλειστικά σε αυτό.

Η ουσία είναι ότι οι πρωταθλητές Ευρώπης των δύο τελευταίων ετών μας χάρισαν μια συναρπαστική σειρά μέχρι τώρα και το φινάλε αναμένεται με αγωνία από όλους.

Ο νικητής του επόμενα αγώνα "τα παίρνει όλα" όπως τραγούδησαν οι ABBA (winner takes it all).

 Πηγή: www.basketblog.gr